امروز کتابی می‌خواندم راجع به تیپ شخصیتی انسان‌ها از یک انتشارات معتبر در آمریکا که البته در ایران هم ترجمه‌شده است. در اواخر کتاب نویسنده یک جمله بسیار جالب را عنوان کرده بود که به نظرم بسیار آشنا می‌آمد. او نوشته بود بسیاری از مراجعین به من میگویند که
«ای‌کاش این مطالب رازمانی که بچه‌هایمان کوچک بودند می‌آموختیم…»
حقیقتاً من هم مثل نویسنده این کتاب این جمله را بارها و بارها از مادرانی که در دوره‌های شخصیت شناسی شرکت می‌کنند شنیده‌ام. به‌خصوص مادرانی که چند فرزند دارند عموماً ابراز تأسف می‌کنند که‌ای کاش در مورد فرزند بزرگ‌تر هم این دوره‌ها را گذرانده بودند.
در حال حاضر که من مشغول توضیح دادن این مطالب هستم و شما در حال خواندن این محتوا، احتمالاً در سال‌های آینده خواهید گفت که چقدر اقدام به موقعی انجام داده‌اید که تا فرزندتان در سنین پایین بود با شناختن تیپ شخصیتی و ویژگی‌هایش از همان ابتدا سنگ بنای ارتباط اصولی و خوبی را پایه‌گذاری نموده‌اید تا در دوران نوجوانی و جوانی فرزندتان که معمولاً دورهٔ بسیار پر چالشی است از این ارتباط خوب لذت برده و نگرانی‌های کمتری داشته باشید.
گذشته از این مسئله موضوعی که امروز می‌خواهم راجع به آن صحبت کنم مربوط به اعتمادبه‌نفس والدین در امر فرزند پروری است.
معمولاً این اعتمادبه‌نفس بسیار پر نوسان است؛ یعنی حدود سه سال اول زندگی کودک، ما ازنظر مادر بودن اعتمادبه‌نفس پایینی داریم اما به‌مرور این اعتمادبه‌نفس بالا می‌رود تا زمانی که کودک به دوره نوجوانی می‌رسد یعنی حدود سیزده سالگی به بعد ما دوباره احساس می‌کنیم که از جهت مدیریت و کنترل فرزندمان ضعیف عمل می‌کنیم. گویی دوباره اعتمادبه‌نفس ما پایین می‌آید. احساس می‌کنیم که توانایی‌ها و مهارت‌های دوران گذشته دیگر جوابگو نیست. خوشبختانه با هر مادری که درد دل کنید اکثر غریب به‌اتفاق، این نوسان احساسات را تأیید خواهند کرد و لذا ازاین‌جهت احساس تنهایی نخواهید داشت. معمولاً ریشه این بالا و پایین شدن اعتمادبه‌نفس به این موضوع مربوط است که ما، در نحوه فرزند پروری دائماً خودمان را با بقیه مادرها مقایسه می‌کنیم.
به‌طور مثال تصور کنید که فرزندتان را برای بازی کردن به پارک برده‌اید. شما روی نیمکت می‌نشینید و بچه‌ها را که از تاب و سرسره بالا و پایین می‌روند تماشا می‌کنید. ناخودآگاه ذهن شما بیشتر درگیر خانواده‌هایی می‌شود که فرزندان هم سن و سال شما دارند، اینکه:
بقیه پدر و مادرها چگونه با فرزندشان صحبت می‌کنند…
چقدر نسبت به فرزندشان مراقبت و حمایت دارند که صدمه نبیند…
میان وعده یا خوراکی برای او چه چیزی آورده‌اند…
و یا حتی چه لباسی به فرزندشان پوشانده‌اند…
اگر کودک گریه کند یا غر بزند چطور به او جواب می‌دهند…
دیدن سبک‌رفتاری دیگران به‌طور ناخودآگاه در ذهن ما یک سری افکار انتقادی ایجاد می‌کند این انتقاد معمولاً دو نشانه دارد. گاهی نشانه به سمت طرف مقابل است:
اگر من جای آن مادر بودم این کار را انجام نمی‌دادم…
چقدر مادر ناآگاه یا سهل‌انگاری است…
و یا حتی اینکه ممکن است به او انتقاد کنید که مادر بسیار سختگیر و استبدادی است…
و البته گاهی انتقاد دقیقاً خودمان را هدف می‌گیرد گویی وارد یک گفتگوی درونی می‌شویم:
این مادر چقدر با کودکش قشنگ صحبت می‌کند…
من چه مادر بدی هستم …
او چقدر مراقب کودکش است و فرزندش را خوب تربیت‌کرده…
اما حقیقت این است که این طرز فکر قدیمی باید کنار گذاشته شود، اینکه:
«در هر کاری و هر موقعیتی فقط یک روش درست و ارزشمند وجود دارد که اگر غیرازآن روش انجام شود کاملاً اشتباه بوده و نتیجه نامناسبی خواهد داشت»
اگر قرار است که این طرز فکر را کنار بگذاریم پس چه جایگزینی را باید در نظر بگیریم؟
در حال حاضر علم روز دنیا در تئوری شخصیت شناسی به ما می‌گوید که میلیون‌ها سبک زندگی بر اساس میلیون‌ها داستان زندگی افراد و شرایط زندگی‌شان وجود داردکه هرروز در جریان بوده و هرکدام بنا به هدف و موقعیت خاص خودش لزوماً نتایج بدی نداشته است.
پس اگر شما هم ازجمله مادرانی هستید که احساس می‌کنید نسبت به فرزندتان اشتباهاتی مرتکب شده‌اید و ایده آل دلخواهتان را عمل‌نکرده اید، هم‌اکنون وقت آن رسیده است که با دقت به جملات زیر توجه کنید. این جملات صرفاً یک سری اهداف کلیشه‌ای نبوده و بر اساس علم بیان می‌شود:
از این به بعد به دیگران کار نداشته باشید و خودتان را با دیگران مقایسه نکنید. به‌جای این کار سعی کنید راجع به تیپ شخصیتی خودتان و تیپ شخصیتی فرزندتان اطلاعات کامل پیدا کنید تا در مادری کردن برای فرزندتان بهترین خودتان باشید این کار کمک می‌کند که کم‌کم ذهن مقایسه‌گر و سرزنش گر خود را آرام کنید و با تمرکز به حقیقت وجودی خودتان به‌جای شبیه دیگران شدن شبیه بهترین نسخه خودتان شوید.
بنابراین موضوع مهم شناخت تیپ شخصیتی والدین در وهله اول و بعد تیپ شخصیتی کودکان است.
دوستان در دورهٔ والدگری شخصیت مدار دقیقاً همین هدف دنبال می‌شود یعنی با استفاده از آزمون‌های معتبر روان‌سنجی کد شخصیتی مادر و کد شخصیتی کودک را به دست می‌آوریم ونحوه ی ارتباط والد و کودک را بر اساس این دو کد شخصیتی آماده و به والدین آموزش می‌دهیم لذا محتوای آموزشی برای هر خانواده منحصربه‌فرد خواهد بود.
خوشبختانه نظرسنجی‌ها نشان داده که اکثر والدینی که این دوره را گذرانده‌اند ابراز رضایت کرده‌اند و لذا این دوره برای تمام خانواده‌ها اعم از خانواده‌هایی که با فرزندشان مشکل‌دارند و یا مشکلی ندارند ولی علاقه‌مند هستند که یک فرزند پروری اصولی را تجربه کنند، مفید و مؤثر خواهد بود.
محتوایی که مطالعه کردید کاملاً تخصصی و منحصر به این سایت می‌باشد و از هیچ منبع دیگری کپی نشده است.
برای اطلاعات بیشتر دربارهٔ دوره‌های والدگری شخصیت مدار از طریق پیام‌رسان‌ها با ما در ارتباط باشید
09352524603
09912012370
دکتر مریم عیسی زاده
متخصص شخصیت شناسی کودکان و نوجوانان